In de ogen van haar vader.

Deelneemster: ik wil een nieuwe beweging maken met mijn werk. Dat roep ik al heel lang maar blijf maar aan mijn oude werk verbonden. Hier zit iets voor me.

Merijn: hoe is de band met je vader?

D: Goed, maar hij is altijd erg conservatief geweest. Hij was er ook niet zo blij mee toen ik professioneel iets met kunst wilde gaan doen. Hij zag daar geen goede baan/toekomst in.

M: had hij zelf een droom of een beroep waar hij niet voor gegaan is?

D: Ja dat doet hij nu! Hij is met pensioen en fietsenmaker geworden. Zijn hele leven is hij financieel manager geweest.

Laten we het opstellen. Ik vraag een representant voor jou, je vader, je huidige werk en je droom.

De vader staat in het midden, het werk tegenover hem, de droom ver weg, en de deelneemster er tussenin. 

M: zie je dat je werk door je vader gezien wordt?

D: ja

M: maar jouzelf ziet hij niet.... Zeg maar tegen je vader; lieve papa.

D: lieve papa (er komt direct een groot verdriet vrij).

Vader kijkt nu ineens om naar zijn dochter.

M: ga maar even naar hem toe en pak hem vast.

Hier vindt een innige omhelzing en diep helende beweging plaats.

De representant van de droom die in de hoek stond heeft zich spontaan omgedraaid en is stukken dichterbij gekomen.

M naar groep: door innerlijke blokkades aan te kijken komt onze roeping dichterbij. Dit zien we altijd, zo gaat het.

M: bedank je vader maar voor alles wat hij je in dit leven gegeven heeft en zeg erbij; met jou in mijn hart lieve papa, ga ik het leven aan, helemaal op mijn manier!

M: hoe is dat voor de vader?

Rep vader: erg goed, ik heb een prachtige dochter.

M: draai je dochter maar om richting haar droom.

De droom en de deelneemster ontmoeten elkaar vervolgens in de opstelling en er komt wederom een diep verdriet vrij.

M naar groep: Dit zijn de tranen van de ziel. Het verdriet van hoe ze tot nu toe nog niet helemaal haar eigen leven geleefd heeft, en de pijn die dit thema ook in haar familie van herkomst kent.

Ze is nu vrij om haar eigen weg te gaan.